Colourized in het Engels ofwel ingekleurd in onze moerstaal. De onderstaande foto is in 1920 gemaakt door de Amerikaanse fotograaf Lewis Hine, en is wellicht zijn bekendste foto. In 1920 was kleurenfilm hooguit experimenteel verkrijgbaar, er werd toen vooral in zwart-wit gewerkt. Was kleurenfilm beschikbaar geweest dan hadden we nu wellicht ook naar een kleurenfoto gekeken. En begrijp me niet verkeerd, ik vind zwart-wit vaak ook mooier dan kleur. Maar behoudens de discussie over het mooie van juist zwart-wit was kleur in die tijd feitelijk niet beschikbaar en moest men wel in zwart-wit fotograferen. In de zestiger jaren van vorige eeuw kochten we zelfs meestal nog zwart-wit film omdat kleurenfilm ook toen nog voor veel mensen te duur was. En zeker ook het afdrukken van de foto’s was niet goedkoop. Door dit alles kennen we de meest recente geschiedenis sinds pakweg 1860 tot 1970 dan ook voornamelijk van zwart-wit foto’s.

Onderstaande sepiakleurige foto was de meest originele welke ik kon vinden op Internet en is ook nog heel goed in kwaliteit. Er zijn er meer te vinden, ook in een behoorlijke grootte, maar vaak zijn ze al zo vaak opgeslagen dat de kwaliteit achteruit is gegaan. Bij het inkleuren zoom je vaak en ver in, om kleine details te kleuren, de achteruitgang in kwaliteit is dan heel storend zichtbaar. Eerst heb ik van de originele foto de randen afgesneden (digitaal) en hem vervolgens omgezet in zwart-wit tinten. Daarna is de foto onderdeel voor onderdeel ingekleurd, voor ieder onderdeel een aparte kleur. Een heel ander beeld, minder “dramatisch” door de kleur, dat wel. Maar we kijken hier naar een foto die bijna 100 jaar geleden is gemaakt, maar door de kleur ziet het er niet meer uit als geschiedenis, maar kon hij ook gisteren genomen zijn.

De afgelopen weken heb ik een “oude hobby” weer opgepakt, het inkleuren van zwart-wit foto’s. Jaren geleden heb ik hier ook ooit een paar stukjes geschreven over het inkleuren; in twee delen schreef ik toen (inkleuren deel 1 en inkleuren deel 2), en dat is nog steeds de methode die ik gebruik. Ik was wel even verbaasd dat die stukjes al uit 2009 zijn. Time flies zal ik maar zeggen. Ik kijk af en toe wel eens op internet of ik nog een voor mij betere methode vind, maar tot nu toe vind ik niets. Ik was weer begonnen met een oude foto van ons gezin uit 1963, de foto was ook de oorzaak dat ik weer begon te kleuren, we barsten van de zwart-wit foto’s uit die tijd, en ik vond het jammer dat er niets in kleur was. Het resultaat mag er zijn vind ik.
We kennen onze geschiedenis van de laatste 150 jaar, voor een groot deel uit zwart-wit foto’s, en steeds weer als ik er een zie die door een liefhebber net als ik, is omgezet in kleur, dan lijkt het beeld ineens meer “levend” te worden. Het zou zomaar iets uit recente tijd kunnen zijn. De komende weken ga ik aan de slag om een foto in te kleuren uit 1920. De foto, gemaakt door de fotograaf Lewis Hine, waarop een monteur is afgebeeld, die aan het werk is aan een stoompomp. De kleuren mag ik zelf bedenken, er is geen kleurenversie van. Het resultaat en wellicht de voortgang laat ik hier weer zien.